Hayata dair
" " Yıllar boyu, insanoğlu bir boşluğu imgelerle, illerle, krallıklarla, dağlarla, körfezlerle, gemilerle, adalarla, balıklarla, odalarla, aletlerle, yıldızlarla, atlarla, insanlarla doldurur. Ölümünden az önce, usanmaz çizgi labirentinin kendi yüzünün simgesi olduğunu anlar" der Borges. Kum kitabının hemen başında. Unutmak varoluşun doğasının en tatlı yanı. E n hayin, en uslanmaz alışkanlığımızdır unutmak. Kendini unutmak da gerekir bazen. Ne de olsa yıllarca içine düştüğümüz bir dolu sanrının izlerini silmek öyle kolay olmuyor. Kendini unutmak için, zayıf olmak gerek yine de. Evet evet, güçlü değil zayıf olmak gerek! Bazen, en derinden gelen iç seslenişlerini duyunca, hele duymak istemediklerimizle başa çıkmak çok zor olabilir çünkü. İnsanın kalbinin derinliklerinden gelen sesleri duymaması için güçlü değil, tam aksi çok zayıf olmak gerekir ki, y...